FL Studio 5 Część 3 - instrumenty i mikser

Marek Zawadzki

(Artykuł pochodzi z archiwalnego wydania EiS 2005/12 dostępnego na stronie internetowej magazynu.)

W poprzednich dwóch odcinkach zaprezentowałem podstawy posługiwania się programem FL Studio. Była mowa o programie oraz jego możliwościach, opisałem również podstawy tworzenia muzyki za pomocą FL Studio. W tej części kursu zapoznamy się z zaawansowanymi ustawieniami wirtualnych instrumentów, kanałów, omówię też mikser dostępny w programie.

W poprzednim odcinku zakończyliśmy pracę kreując dwa paterny składające się z 4 kanałów oraz zmontowaliśmy krótki utwór w trybie pracy listy odtwarzania. Każdy z kanałów zawiera różnego rodzaju brzmienia (Kick, Clap, HiHat, Snare) i jest to układ bazujący na standardowym szablonie FL Studio. Do istniejących kanałów dodamy teraz wirtualny instrument Fruity DX10. Jest to 8-głosowy polifoniczny syntezator FM, na którego przykładzie zapoznamy się z możliwościami modyfikowania brzmienia tego typu instrumentów.

Aby dodać nowy instrument wirtualny w pierwszej kolejności wybieramy numer paternu, a następnie dodajemy nowy kanał (polecenie Add One z menu Insert).

Ważnym elementem modyfikowania właściwości kanałów jest przypisanie numeru ścieżki wirtualnego miksera. Dokonanie tego pozwala na późniejsze dodawanie efektów pogłosowych do wybranego instrumentu. Numer ścieżki wirtualnego miksera można zmienić w oknie właściwości kanału (opcja FX znajdująca się w górnej jego części). Można również zastosować polecenie Assign Free Mixer Track znajdujące się w menu okna właściwości. Zarówno kanały jak i same wirtualne instrumenty mają swoje ustawienia. Na ilustracji zaprezentowano właściwości wybranego wirtualnego instrumentu (w tym wypadku jest to Fruity DX10). Z pomocą dostępnych w oknie przycisków i suwaków można dowolnie zmieniać dźwięk. I tak, na przykład sekcja Misc Section zawiera następujące ustawienia:
• Wave Brightness (WAVE) - jasność generowanego dźwięku,
• Octave Shift (COARSE) - zmiana oktawy w generowanym dźwięku (zmiany są widoczne na pasku stanu okna wirtualnego instrumentu),
• Vibrato LFO Rate (LFO RATE) - szybkość efektu wibracji dźwięku,
• Vibrato Amount (VIB) - głębokość wibracji generowanego dźwięku. Pozostałe sekcje umożliwiają zmianę obwiedni amplitudy generowanego dźwięku (sekcja Amplitude) oraz obwiedni modulacji (sekcje Modulation). Brzmienie generowane dźwięku można ukształtować korzystając z korektora parametrycznego (Parametric EQ) oraz wzbogacić o efekty pogłosu (Reverb), fazera (Phaser) i echa (Delay).

Program wyposażony został w pokaźną kolekcję wtyczek efektowych. Znajdziemy w nich między innymi efekty pogłosowe, efekty modulacyjne, filtry, kompresory dźwięku, itd. Aby dodać jakikolwiek efekt wybieramy go z listy efektów, która wyświetla się po kliknięciu na znaczek trójkąta w slocie efektów. FL Studio ma kilkanaście własnych wtyczek efektowych, może też korzystać z efektów VST i DirectX.